
Twee van de meest voorkomende opties voor de behandeling van erectiestoornissen zijn sildenafil en vardenafil. Hoewel deze stoffen tot dezelfde familie van geneesmiddelen behoren, werken ze anders. De juiste keuze kan ervoor zorgen dat intimiteit meer ontspannen, beter onder controle en aangenamer aanvoelt, dus deze verschillen zijn belangrijk.

Tot 50% van de mannen tussen de 40 en 70 jaar lijdt aan erectiele disfunctie (ED). Deze aandoening kan zich geleidelijk, plotseling of alleen onder bepaalde omstandigheden ontwikkelen. Gelukkig biedt de moderne geneeskunde effectieve en betrouwbare behandelingen, zoals sildenafil en vardenafil, zodat de meeste mannen een medicijn kunnen vinden dat past bij hun behoeften en levensstijl.
Sildenafil en vardenafil remmen fosfodiësterase type 5 (PDE5) op vergelijkbare wijze, maar hun belangrijkste enzymselectiviteit verschilt. Erectiepillen die sildenafil of vardenafil bevatten, werken door PDE5 te blokkeren, een enzym dat cyclisch guanosinemonofosfaat (cGMP) afbreekt in de gladde spiercellen van de penis. Deze medicijnen remmen PDE5, waardoor het cGMP-gehalte op peil blijft. Dit leidt tot langdurige ontspanning van de gladde spieren en een verhoogde bloedtoevoer, wat essentieel is voor het bereiken en behouden van een erectie die voldoende is voor seksuele activiteit.
Sildenafil is een selectieve remmer van het cyclisch GMP-specifieke PDE5-enzym. Het is krachtiger op PDE5 dan op andere bekende fosfodiësterasen, met uitzondering van PDE6, dat in het netvlies wordt aangetroffen en betrokken is bij fototransductie.[1] Dit verklaart de visuele stoornissen die soms worden gemeld bij gebruik van sildenafil en die minder vaak voorkomen bij gebruik van vardenafil.
Sildenafilcitraat was de eerste PDE5-remmer die werd ontwikkeld en werd oorspronkelijk op de markt gebracht onder de merknaam Viagra. Viagra werd in 1998 door Pfizer geïntroduceerd en werd een van 's werelds meest bekende medicijnen. Na het verstrijken van het patent van Pfizer is sildenafil nu in vele generieke vormen verkrijgbaar. Generieke Viagra wordt onder verschillende namen op de markt gebracht, waaronder Kamagra, Kamagra Oral Jelly, Cenforce en Cobra.
Vardenafil bindt zich sterker aan PDE5, waardoor het krachtiger en effectiever is bij lagere doses. Het bleek ongeveer 20 keer zo krachtig te zijn als sildenafil bij het remmen van PDE5. Daarom heeft een lagere dosis vardenafil een vergelijkbaar effect als een hogere dosis sildenafil.[2]
Vardenafilhydrochloride is ontwikkeld door Bayer HealthCare, en Levitra werd in 2003 de eerste merkversie ervan. Net als sildenafil is vardenafil na het verstrijken van het patent ook verkrijgbaar in verschillende generieke vormen. Een versie van generieke Levitra is verkrijgbaar onder de merknaam Valif.
Sildenafil en vardenafil worden vaak op dezelfde manier behandeld omdat ze tot dezelfde klasse van PDE5-remmers behoren. Ze ondersteunen het natuurlijke erectieproces en zijn de primaire behandeling voor erectiestoornissen. Ze zijn echter niet identiek. Elk heeft zijn eigen sterke punten, tempo en ‘persoonlijkheid’. Als u eenmaal begrijpt wat hen onderscheidt, wordt de keuze tussen de twee veel gemakkelijker. Beschouw ze als twee nuttige hulpmiddelen die iets anders werken. Beide kunnen erecties verbeteren, maar de ene past misschien beter bij uw levensstijl en behoeften dan de andere.
Beide medicijnen zijn geschikt voor kortdurend gebruik op verzoek. Hun absorptieprofielen verschillen echter op klinisch relevante manieren.
Sildenafil heeft meestal 30-60 minuten nodig om zijn maximale effect te bereiken. Vardenafil werkt vaak sneller, waarbij sommige patiënten al na slechts 10-30 minuten betrouwbare resultaten ervaren. Hoewel het verschil niet dramatisch is, merken veel mannen dat vardenafil een voorspelbaarder begin heeft, vooral wanneer seksuele activiteit op korte termijn wordt gepland.
Aangezien vardenafil meestal sneller begint te werken, is het de betere keuze als u een snellere en meer voorspelbare werking wilt.
De invloed van voedsel op ED en de effectiviteit van sekspillen is goed gedocumenteerd. Interacties met voedsel blijven een van de meest praktische verschillen. Sildenafil is gevoelig voor vetrijke maaltijden. Dergelijke maaltijden vertragen de absorptie, verminderen de piekplasmaconcentratie en verminderen het klinische effect. Veel mannen melden slechtere prestaties wanneer het na een zware maaltijd wordt ingenomen.
Vardenafil wordt minder beïnvloed door voedsel. Standaard filmomhulde tabletten vertonen nog steeds een lichte vermindering van de absorptie in aanwezigheid van vet, maar het effect is veel milder. Om deze reden heeft vardenafil vaak de voorkeur van mannen die onregelmatig eten of die de voorkeur geven aan spontaniteit.
Vardenafil verdraagt zware maaltijden veel beter dan sildenafil, waardoor het een betrouwbaardere optie is na een romantisch diner.
De werkingsduur van beide geneesmiddelen is vergelijkbaar. Sildenafil blijft doorgaans ongeveer 4-5 uur werkzaam. Vardenafil kan iets langer werkzaam blijven, vaak tot zes uur. Geen van beide middelen biedt de langdurige werking van tadalafil, maar beide bieden een therapeutisch venster dat comfortabel is voor een enkele seksuele ontmoeting. Het kleine verschil in duur is alleen relevant voor mannen die meer flexibiliteit in termen van timing prefereren.
Vardenafil werkt vaak iets langer, waardoor er een ruimer en meer ontspannen tijdsbestek voor intimiteit ontstaat.
De potentie van de dosering verschilt vanwege de bindende eigenschappen. Sildenafil is verkrijgbaar in sterktes van 25 mg, 50 mg, 100 mg en 200 mg (d.w.z. Cenforce 200). Vardenafil is verkrijgbaar in doseringen van 5 mg, 10 mg en 20 mg. In de meeste klinische studies is de dosis van 20 mg vardenafil ongeveer vergelijkbaar met de dosis van 100 mg sildenafil.[3] Lagere milligramhoeveelheden betekenen niet dat het effect zwakker is, maar dat de potentie per milligram groter is.
Vardenafil heeft zijn volledige effect bij lagere milligramsterktes, terwijl sildenafil hogere doses nodig heeft om hetzelfde effect te bereiken.
Beide geneesmiddelen hebben een aantal gemeenschappelijke bijwerkingen, waaronder milde hoofdpijn, blozen, verstopte neus en maagklachten. De verschillen komen voort uit hun unieke interacties met secundaire fosfodiësterase-enzymen. Het effect van sildenafil op PDE6 kan soms leiden tot voorbijgaande kleurveranderingen of verhoogde lichtgevoeligheid. Deze visuele symptomen zijn dosisafhankelijk en van korte duur. Vardenafil veroorzaakt zelden visuele stoornissen, maar voorzichtigheid is geboden bij het voorschrijven aan patiënten met bekende hartritmestoornissen. Vardenafil heeft een mild maar meetbaar effect op het QT-interval. Voor de meeste gezonde mannen is dit niet klinisch relevant, maar het is wel belangrijk voor patiënten die QT-verlengende medicatie gebruiken.
Sildenafil veroorzaakt vaker milde visuele veranderingen, terwijl vardenafil milder is voor de ogen, maar voorzichtigheid is geboden bij patiënten met hartritmestoornissen.
Hoge bloeddruk en ED zijn nauw met elkaar verbonden. Op basis van studies zijn beide middelen goed onderzocht bij mannen met stabiele hart- en vaatziekten. Sildenafil heeft de grootste bewijsbasis vanwege zijn lange gebruiksgeschiedenis. Vardenafil is even veilig bij correct gebruik, maar vanwege de QT-overweging screenen clinici vaak op ritmestoornissen voordat ze met de behandeling beginnen. Beide geneesmiddelen worden goed verdragen,[4] maar ze zijn gecontra-indiceerd bij nitraten en vereisen voorzichtigheid bij mannen met onstabiele hartsymptomen, ongecontroleerde hypertensie of ernstig hartfalen.
Hoewel beide geneesmiddelen over het algemeen veilig zijn voor de meeste mannen, vermijdt sildenafil QT-gerelateerde problemen, terwijl vardenafil meer voorzichtigheid vereist bij personen met bestaande ritmestoornissen.
ED treft tot 70% van de mannen met diabetes, met een hogere prevalentie bij mensen met diabetes type 1 dan bij mensen met diabetes type 2. De wisselwerking tussen diabetes en seksuele gezondheid kan ernstige problemen veroorzaken. Sommige onderzoeken suggereren dat vardenafil effectief is en goed wordt verdragen door patiënten met ED, diabetes, hypertensie en/of dyslipidemie, en dat het kan worden aanbevolen als eerstelijnsbehandeling voor erectieproblemen bij patiënten met deze aandoeningen.[5] Dit kan te wijten zijn aan de hogere PDE5-bindingsaffiniteit en het consistentere absorptieprofiel. Sildenafil is effectief bij een breed scala aan patiënten, waaronder patiënten die erectiele revalidatie ondergaan na een prostaatoperatie, voor wie flexibele dosistitratie vaak nuttig is.
Vardenafil is effectief en wordt goed verdragen door patiënten met ED en diabetes.
Wat de kosten betreft, is sildenafil over het algemeen goedkoper dan vardenafil vanwege de langere aanwezigheid op de markt en de hogere productievolumes. De prijzen variëren aanzienlijk per land, apotheek, hoeveelheid en dosering.
Het originele Viagra (50 mg) heeft nog steeds een hoge prijs. Een verpakking met 12 tabletten kost ongeveer € 140, wat neerkomt op ongeveer € 12 per tablet. Daarentegen kost een verpakking van 12 tabletten van het originele Levitra met de standaarddosering van 20 mg ongeveer € 160 (ongeveer € 13,30), ook al wordt het in verschillende EU-landen niet meer op de markt gebracht nadat het patent in 2018 is verlopen.
Typische prijsklassen voor generieke tabletten (zonder vergoeding) zijn:
De huidige prijzen in apotheken voor zowel merkproducten als generieke versies kunnen natuurlijk variëren.
Beide geneesmiddelen zijn goedgekeurd door het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) of nationale equivalenten en moeten voldoen aan strenge bio-equivalentienormen om te garanderen dat ze therapeutisch gelijkwaardig zijn aan merkproducten wat betreft veiligheid, werkzaamheid en prestaties. Er zijn kleine verschillen in de inactieve ingrediënten, maar deze hebben zelden invloed op de resultaten. Studies tonen een vergelijkbare effectiviteit aan bij de behandeling van impotentie.
Over het algemeen biedt sildenafil doorgaans meer waar voor zijn geld en is het op grotere schaal verkrijgbaar, waardoor het vaak de eerste keuze is, terwijl vardenafil vanwege zijn profiel wellicht geschikter is voor specifieke behoeften.
In de praktijk kiezen mannen vaak tussen deze twee erectiemiddelen op basis van hun levensstijl en behoeften in plaats van klinische maatstaven. Sildenafil is overal verkrijgbaar en betaalbaar, met veel generieke opties. Hoewel er minder generieke vormen van vardenafil verkrijgbaar zijn, heeft het vaak de voorkeur van mannen die iets andere resultaten willen. Vardenafil is geschikt voor mannen die een sneller effect, minder visuele stoornissen en een consistentere werking willen, ongeacht de maaltijden. Er zijn ook veel rapporten die de werkzaamheid en verdraagbaarheid van vardenafil documenteren bij mannen met ED die niet reageerden op sildenafilcitraat.[6]
Hier volgt een duidelijke vergelijking:
| Kenmerk | Sildenafil | Vardenafil |
|---|---|---|
|
Werkingsmechanisme |
PDE5-remming met opmerkelijke PDE6-interactie |
PDE5-remming met hogere selectiviteit en affiniteit |
|
Begin van de werking |
30–60 minuten |
20–30 minuten |
|
Duur |
4–5 uur |
4–6 uur |
|
Gevoeligheid voor vetrijke maaltijden |
Hoog |
Matig tot laag |
|
Visuele bijwerkingen |
Komt vaker voor |
Zeldzaam |
|
QT-intervaleffect |
Minimaal |
Lichte verlenging |
|
Diabetes |
Over het algemeen goed verdraagbaar |
Iets beter verdraagbaar |
|
Gangbare doseringen |
25–100 mg |
5–20 mg |
|
Werkelijke potentie |
Hogere mg nodig |
Lagere mg nodig |
|
Meest geschikt voor |
Standaard gebruik op verzoek |
Snellere werking en grotere spontaniteit |
Sildenafil en vardenafil hebben hetzelfde therapeutische doel, maar verschillen wat betreft hun selectiviteit voor enzymen, potentie, hoe snel ze werken en hoe ze worden beïnvloed door voedsel. Sildenafil blijft de meest erkende PDE5-remmer, ondersteund door uitgebreid onderzoek en klinische ervaring. Vardenafil zorgt voor een meer gerichte interactie met PDE5, een snellere werking bij veel patiënten en een lager risico op visuele bijwerkingen. De keuze tussen de twee geneesmiddelen hangt af van de medische geschiedenis, levensstijl, comorbiditeiten en verwachtingen van de patiënt. Een duidelijk begrip van deze verschillen maakt een meer geïndividualiseerde en effectieve behandelingsaanpak mogelijk.